2017 Yayla sezonunun ortalarındayız. Biz de senelik iznimizi her sene olduğu gibi memleketimizde yaylalarımızda geçirdik. Bu yazımızda Espiye Karaovacık yaylamızdan notlar paylaşmak istiyorum.

Ramazan bayramıyla birlikte memlekete izne geldik. Bayram tatili ile    yıllık izni cem edince yaklaşık üç haftalık  tatil imkanımız oldu. Memleketimiz olması hasebiyle daha çok Espiye Karaovacık yaylamızda bulunduk. Karaovacık benim nezdimde ayrı bir yere sahip. Zira çocukluğumuz buralarda geçti. Gurbete çıktıktan beridir nerdeyse her sene bu zamanlarda yaylaya çıkarız. Her çıktığımda sevinci ve hüznü bir arada yaşarım. Bu sene de öyle oldu. Çocukluğumuzun geçtiği, anılarımızla dolu bu topraklara tekrar gelmenin sevincini yaşadık. Lakin bir yönüyle de üzüldük. Yaylaya çıkan hemen herkesin dile getirdiği sıkıntıları gördük ve yaşadık. Geçmişte “Karaovacık’ın Kara Talihi” ve “Karaovacık’tan Ümit Yok “ başlıklarıyla yazılar kaleme alarak sorunlarımızı dile getirmiş, çözüm önerileri sunmuştuk. Gelinen noktada istenen manada gelişmeler olmadığını da üzülerek ifade edelim.

Karaovacık’ın sorunlarını şu dört başlıkta toplamak mümkün:

Yol Sorunu: Karaovacık ve çevre obalarımızın en büyük sorunu şüphesiz “YOL”. Yol sorunu, Güce’ye bağlı İlit Ağaçbaşından tutun da Yağlıdere’ye bağlı Buları yaylamıza kadar yaylalarımızın birinci sorunu. Son senelerde yol konusunda müsbet çalışmalar yapıldı. Ancak istenen seviyede değil. Olması gereken yerde değiliz. Aslında sorun kaynak/para sorunu da değil. Çevre illerimizin yaylalarına bir gidin sorunun kaynak sorunu olmadığını göreceksiniz. Zira bu yaylalarımızın tam ortasına kadar yollar asfalt durumda. Misal Sis Dağı, misal Kümbet, misal Kazıkbeli. 65 Km’lik Espiye-Ericek-Karaovacık yolumuzun Avluca çıkışına kadar tam asfalt, Avluca- Ericek arası  bozuk asfalt, Ericek -Karaovacık arası ise stabilize yol. Bu yolun da Balçık mevkiinden yukarısı çok bozuk. En azından Temmuz başlarında öyle idi. Şimdi şenlik sebebiyle bakım yapılmış olabilir. Karaovacık’a ulaşan diğer yollar ise çok daha kötü durumda.

İletişim-Haberleşme Sorunu: Karaovacık’ın coğrafi yapısı çok güzel aslında. 2009’da elektrikler verildi, 2013 de Aladereçam Barajında su tutulmaya başlandı ve daha da güzel hale geldi. Ancak Karaovacık bir türlü kabuğunu kıramadı. Bakınız Karaovacık’ta hala GSM iletişimi yok. Geçtiğimiz senelerde Türkcell Kurdini/Çakıl Dağına geçici bir verici koydu ama bu tutmadı. Zira elektrik sorunu vardı. Verici mazotla uzun süre hizmet veremedi. Hatta yağmalandığı falan da söylendi. 7 Temmuz Cuma günü Karaovacık’ta vatandaşlar telefon vericisi talebi için imza  topluyorlardı.  Düşünsenize böyle bir cazibe merkezinin sahibi yok. Vatandaş kendi sıkıntılarını kendisi çözmeye çalışıyor.  Dernek var ama varlığı ile yokluğu bir. Yetkili ve etkili kişiler ise çoktan unutmuşlar. Şenlikten şenliğe hatırlanıyor Karaovacık. Özetle Karaovacık  bu sene de umut vermedi bize. Bakınız bu sene 23 Temmuz’da şenlik yapılacak. İlki 1998’de yapılan şenliğin bu sene 20.si yapılacak. Bu süre zarfında birkaç defa iptal edilip gerçekleşmediği halde nasıl oluyor da bu sene  20.si düzenleniyor anlayan varsa beri gelsin.

Betonlaşma Sorunu: Yaylalarımızın tabii güzellikleri tehlike altında. Eskiden Karaovacık’a çivi çakılmasına izin verilmezdi. Bu da yanlış idi tabi ki. Yaylalarda hareketlilik olacaksa yerleşim imkanları da sağlanmalı. Ama bunlar paldır-küldür olmamalı elbet. Lakin şimdilerde yapılaşmanın önü açılmış fakat bu sefer de kontrolsüz bir yapılaşma söz konusu. Misal Karaovacık şenlik alanının hemen yanı başına Üçtepe mevkiine inşa edilen villa tipi beton bina oraya yakışıyor mu? Bu kontrolsüzlük ve hesapsızlık devam ederse çok yakında millet Karaovacık’ta oturup piknik yapacak çimen bulamayacak. Özellikle baraj gölü çevresi korunmalıydı. Karaovacık çarşı merkezine yapılaşma sağlanmalı. Ama bu daha uygun yerlerde ve planlı bir şekilde yapılmalı.

Bir diğer konu da ağaçlandırma konusu. Karaovacık’ta ağaçlandırma yapılacaktı. Ancak henüz bir fidan bile dikilmemiş durumda. Çok mu zor ne dersiniz? Fidan kıtlığı mı var adam kıtlığı mı?

Çevirge Sorunu: Yaylalarımız için bir diğer tehdit de çevirgeler.(Çevirge: Etrafı çitlerle çevrili olup içinde  kara lahana dikili, patates ekim alanları ile otlaklar olan ve halk arasında Çevgü denilen alanlar) Özellikle Kasaba,Yaslıalan, Çamlık Obalarında çevirge furyası aldı başını gidiyor. Hiç ihtiyaç olmadığı halde sırf bir birlerine inatla dağı taşı çeviriyor millet. Hayvanların otlama alanları, çocuklarımızın top oynama alanları yok oluyor. Acilen bu duruma el konulmalıdır.23.07.2017